Brak wpisów
Niestety, nie znaleziono żadnych wpisów. Dostosuj kryteria wyszukiwania i spróbuj ponownie.
Google Map niezaładowana
Niestety, nie można załadować Google Maps API.
Słusznie powiadają, że nic piękniejszego, jak statek z rozwiniętymi żaglami, koń w galopie i kobieta w tańcu.
Honoré de Balzac ,,Ojciec Goriot”
Niepołomickie Błonia, to świetne miejsce dla koniarzy. Przygotowany dla nich parkur i rozprężalnia są znakomitym miejscem treningowym i do rozgrywania zawodów. Gdybyście po wizycie na Błoniach postanowili spróbować swoich sił w jeździe konnej, zapraszamy na lekcje do klubów i stadnin, których w całej gminie jest kilka.
Systematyka
Koń domowy (Equus caballus)
Domena: eukarionty
Królestwo: zwierzęta
Gromada: ssaki
Podgromada: żyworodne
Infragromada: łożyskowce
Rząd: nieparzystokopytne
Podrząd: koniokształtne
Rodzina: koniowate
Rodzaj: koń
Gatunek: koń domowy
Kiedy udomowiono te zwierzęta?
Pierwsze odkrycia wskazujące na udomowienie koni pochodzą z około 3,5 tys. lat p.n.e. z terenów północnego Kazachstanu. Znacznie później dokonali tego Europejczycy – ok. 1,5 tys. lat p.n.e. Od tego czasu zwierzę to ciągle towarzyszy człowiekowi.
Dawniej koń był zwierzęciem pociągowym, wykorzystywanym w rolnictwie i transporcie. Dziś zastąpiony przez maszyny, hodowany jest przede wszystkim do celów rekreacyjnych i sportowych. Przeciętna długość życia zwierzęcia wynosi 25–30 lat.
Koń często pojawia się w sztuce, szczególnie w rzeźbie i malarstwie.
Obecnie przedstawiciele 18 z 21 współczesnych ras hodowlanych pochodzą od dwóch linii – arabskiej i turkmeńskiej.
Konie mogą być rozmaicie umaszczone, nie jest to zwykle związane z rasą. Są jednak wyjątki m.in.:
- haflinger – kasztanowy z konopiastą grzywą i ogonem,
- konik polski – myszaty,
- palomino – izabelowaty,
- fiording – bułany,
- koń fryzyjski – kary czasem z małą gwiazdką na czole,
- albino – biały.
Czy wiecie, że chód konia…
…rozróżnia się w zależności od prędkości poruszania się:
- stęp – chód czterotaktowy; koń stawia nogi w kolejności: lewa tylna, lewa przednia, prawa tylna, prawa przednia. Rodzaje stępa: swobodny, pośredni, wyciągnięty.
- kłus – chód dwutaktowy, koń stawia dwie nogi po przekątnej (prawa przednia i lewa tylna, lewa przednia i prawa tylna). Rodzaje kłusa: roboczy, pośredni, zebrany, wyciągnięty. Z punktu widzenia jeźdźca w rekreacji wyróżniamy: kłus anglezowany, ćwiczebny (pełny siad) lub w półsiadzie. Kłusaki mają również kłus szybki, który u innych koni nazywamy już galopem. W jeździe rekreacyjnej oraz sportowej jeździec anglezując, powinien podnosić się z siodła w momencie, gdy koń stawia przednią, zewnętrzną nogę. W konkursach ujeżdżeniowych na czworoboku od klasy P stosuje się tylko kłus ćwiczebny.
- galop – trzytaktowy chód konia (źle ułożone konie czasem galopują czterotaktem), koń stawia najpierw nogę tylną, potem dwie nogi po przekątnej, a następnie przednią prowadzącą – w zależności więc od tego, która noga stawiana jest jako ostatnia, rozróżnia się galop na lewą i prawą nogę. Rodzaje galopu: roboczy, pośredni, zebrany i wyciągnięty. Można galopować w półsiadzie lub w pełnym siadzie. Koń powinien galopować na tę samą nogę, w którym kierunku idzie (w lewo – na lewą, w prawo – na prawą). Jeśli tak nie jest, a jest to zamierzone, mówi się, że jeździec prowadzi konia kontrgalopem. Jazda kontrgalopem jest trudnym technicznie elementem, bowiem utrudnia koniowi zachowanie równowagi. Jeśli kontrgalop nie był zamierzony to nazywamy go galopem fałszywym.
- Cwał – jest najszybszym rodzajem chodu. Koń stawia nogi w kolejności: lewa tylna, prawa tylna, lewa przednia, prawa przednia, lub odwrotnie, po czym następuje faza lotu. Ten chód jest używany w wyścigach konnych.
Oprócz podstawowych chodów konia wyróżnia się jeszcze:
- dwutaktowy inochód (koń stawia nogi w kolejności: prawa przednia z prawą tylną, a następnie lewa przednia z lewą tylną),
- trucht pośredni między stępem a kłusem,
- amble pośredni między stępem a inochodem (do tej grupy należy np. tolt).
- istnieje również wiele chodów sztucznych, czyli wyuczonych przez człowieka np. piaff, pasaż i stęp hiszpański.
Każdy z wymienionych powyżej chodów ma dwa rodzaje (tempa): szybki i wolny. Można w nim wprowadzać modyfikacje, takie jak skracanie czy wydłużanie kroku.