A tam, w górze, było sobie niebo, całe upstrzone gwiazdami; kładliśmy się na plecach i gapili na nie, dziwiąc się, czy ktoś je stworzył, czy też są tam przypadkiem.

Mark Twain „Huckleberry Finn”

Nocą na bezchmurnym niebie możemy podziwiać gwiazdy. Od tysiącleci ludzie, obserwując je, łączą je w gwiazdozbiory, konstelacje. Aby lepiej je widzieć, wykorzystać możemy lunety lub teleskopy. Żeby lepiej poznać, możemy stosować jedną z wielu aplikacji na smartfony, pozwalającą rozpoznać nocne niebo. Najbliższą nam jednostką, dysponującą szeroką wiedzą o niebie i Kosmosie, jest Młodzieżowe Obserwatorium Astronomiczne w Niepołomicach. Są tu organizowane pokazy nieba, słońca, a także zajęcia i wykłady z astronomii.
Serdecznie zapraszamy!

Północne niebo

Najstarsze zachowane wzmianki o gwiazdozbiorach powstały ok. 4000 lat p.n.e. Według definicji Międzynarodowej Unii Astronomicznej konstelacje są to konkretne obszary na sferze niebieskiej obserwowane z naszego punktu widzenia, na których łączymy gwiazdy. W rzeczywistości te ciała niebieskie nie są ze sobą fizycznie związane, czy nawet blisko położone, a tylko z Ziemi wydają się tworzyć obraz o podobnej sile natężenia. W 1930 roku Międzynarodowa Unia Astronomiczna uznała podział sfery niebieskiej na 88 gwiazdozbiorów.

Pierwsze odnotowane podziały nieba na konstelacje pochodzą ze starożytnego Babilonu. Najpierw Babilończycy podzielili strefę niebieską na 6, potem na 12 odcinków. Nadano im nazwę zodiak.

W starożytnej Grecji znane było 48 konstelacji. Były to oczywiście gwiazdozbiory nieba północnego i częściowo równikowego. W Niepołomicach – tak jak na całej półkuli północnej – możemy podziwiać gwiazdozbiory nieba północnego.
Najpopularniejsze z nich to:
Wielka Niedźwiedzica (łac. Ursa Maior)
Mała Niedźwiedzica z Gwiazdą Polarną (łac. Ursa Minor)
Kasjopeja (łac. Cassiopeia)
Orion (łac. Orion)