Wola Batorska
Na mapach: 50’04’N 20°16’E
Ludność: 3159 (stan na 31.12.2023)
Powierchnia: 2272 ha
- Sołtys: Robert Setner
Kontakt: tel. 539 027 701; robert.setner@interia.pl - Rada Sołecka: Mirosław Nosek, Maciej Dąbroś, Mirosław Gaweł, Rafał Kupiec, Piotr Klima, Maria Dziadoń, Paweł Wnęk, Joanna Bróg, Marek Krupski
Położenie
Sołectwo Wola Batorska położone jest w centralnej części gminy Niepołomice. Jego północna granica przebiega wzdłuż linii Wisty, południowa obejmuje znaczną część Puszczy Niepołomickiej. Przez środek wsi przechodzi droga, przy której ciągnie się centrum zabudowy.
Miejscowość podzielona jest na 15 przysiółków: Borek, Hysne, Igloopol, Kępa, Kolanów, Koźlica, Mikoniowiec, Pagórki, Przyborów, Ruskie, Tarnówka. Sitowiec, Więcierzów. Wieś, Zamogilice.
Na terenie Woli Batorskiej znajduje się Kobyla Głowa, najwyższe wzniesienie Puszczy Niepołomickiej. liczące ok. 210 metrów nad poziom morza. Teren sołectwa przeszyty jest licznymi starorzeczami Wisły.
Historia
Najstarsza wzmianka o dzisiejszej Woli Batorskiej pochodzi z dokumentu Bolesława Wstydliwego z 1278 r. Mowa w nim o wsi Cystebrzegi. która została odebrana pewnemu rycerzowi i podarowana kanclerzowi krakowskiemu. Rusinowi Prokopowi. Od jego nazwiska wieś przemianowano na Prokopową Wolę.
Król Kazimierz Wielki w akcie fundacyjnym parafii w Niepołomicach z 1358 roku nazywa obecną Wolę Batorską – Wolą Boturzyńską. Wskazuje to na więź z wsią Boturzyn. leżąca po drugiej stronie Wisły.
Pierwszym potwierdzonym właścicielem Woli Boturzyńskiej byt Stanisław z Boturzyna Boturzyński, a dokument o tym mówiący pochodzi z 1439r. Jan Długosz w latach 1470-1480 nazywa wieś Kelczowa Wolya lub tylko Wolą. zaznaczając, że należy ona do Jakuba Boturzyńskiego herbu Czewoja. W 1521 roku Zygmunt I Stary kupił Wolą Boturzyńska i włączył ją do starostwa niepołomickiego. W czasie zaborów przejął ją rząd austriacki i aż do 1914 r. Wieś wchodziła w skład dominium niepołomickiego.
Dzisiaj Wola Batorska jest największym wśród 12 sołectw gminy Niepołomice.
Zabytki
Na terenie sołectwa znajduje się kilka interesujących obiektów, m.in.:
- cmentarz wojenny nr 324 położony niedaleko leśniczówki Sitowiec. Pochowano tutaj 13 żołnierzy austriackich poległych na początku I wojny światowej (zidentyfikowano 11 z nich). Kwatery z kutymi krzyżami prętowymi zostały ogrodzone metalowym łańcuchem. Elementem centralnym jest betonowy krzyż z nałożonym na lico krzyżem żeliwnym. Koło zabudowań SKR należy skręcić z drogi głównej 964 w stronę stacji benzynowej (tablice widoczne na szosie). Cmentarz znajduje sie na terenie prywatnym, jest zagrodzony, brak dojazdu.
- dąb Augusta, rosnący ok. 2 km na wschód od miejsca, w którym stał prastary Dąb Batorego.
- 18 kapliczek oraz kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i św. Wawrzyńca.
Środowisko
Cały teren sołectwa leży na piaskach i żwirach. Znajdują się tutaj wyrobiska i żwiru i piasku. Większość gleb jest chroniona dla rolnictwa (kat. I-IV a).
Na południu sołectwa występują znaczne obszary chronionego lasu. Las występuje również na północy sołectwa, ale są to niewielkie połacie. W skład drzewostanu w Puszczy Niepołomickiej na terenie sołectwa wchodzą głównie sosny, olchy, dęby i buki.
W sołectwie działają dwie oczyszczalnie wód mechaniczno-biologiczne.
Na terenie sołectwa znajduje się kilka zbiorników wodnych:
- sztuczny zbiornik stanowiący własność prywatna o powierzchni ok. 3 ha i średniej głębokości 3 m. Jest to staw hodowli ryb;
- sztuczny zbiornik na terenie SKR o powierzchni ok. 0,5 ha i średniej głębokości 3 m. Służy on eksploatacji żwiru;
- sztuczny zbiornik „PZW” o powierzchni ok. 0,5 ha średniej głębokości ok. 3 m. Jest to staw hodowli ryb polskiego związku wędkarskiego;
- zbiornik naturalny „Glinki” o powierzchni 1,5 ha;
- średniej głębokości 1 m. Pełni on role zbiornika retencyjnego dla rowu melioracji szczegółowej oraz dla rzeki Drwinki;
- zbiornik sztuczny stanowiący własność prywatna o powierzchni 0,5 ha i głębokości ok. 2 m. Jest to rekreacyjny staw rybny;
- zbiornik stanowiący prywatna własność o powierzchni ok. 1 ha i głębokości 3 m. Aktualnie prowadzona jest tu eksploatacja żwiru i piasku;
- stawy o różnej wielkości o powierzchni około 0,5 ha i średniej głębokości 1,5 m. Pełnią funkcję rekreacyjną.
Parafia
Parafia pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
Dom Kultury
Filia Biblioteki Publicznej
Informacje o bibliotece i jej filiach
Szkoła Podstawowa
Szkoła Podstawowa im. Wincentego Witosa
Przedszkole
Ochotnicza Straż Pożarna
Koło Gospodyń Wiejskich
KGW powstało w 1948 r. Zostało założone jako miejsce, w którym można było nauczyć się szyć, haftować, piec i gotować. W czasie żniw, przy Kole organizowano dziecince, aby gospodynie mogły zająć się pracami polowymi. W1974 powstała grupa śpiewacza „Nasza Wola”, która kultywuje dawne tradycje wsi polskiej, obrządy, przyśpiewki i pieśni. Prezentuje tradycyjne widowiska obrzędowe, w tym: Cyganie, kiszenie kapusty, wypiórek, zapusty, obrząd weselny-oczepiny, obrządy dożynkowe.
Przy KGW powstało Koło Emerytów i Rencistów.
Kontakt: Zdzisława Siwek, tel. 12 281 60 93
Klub Sportowy „Batory” Wola Batorska
Uczniowski Klub Sportowy „Wola”
Uczniowski Klub Sportowy TopSpin
Bocianie gniazda
Wola Batorska z racji swojego położenia na podmokłych terenach pradoliny Wisty, stwarza idealne warunki lokowania bocianich gniazd. Wraz z nadchodzącą wiosną aż do jesieni niemal co druga zagroda ma swojego bocianiego opiekuna.
Na tutejszych łąkach czasem można zobaczyć sejmiki bocianie. Jest to najliczniejsze w Małopolsce siedlisko bociana białego.
Kliknij mapę, żeby powiększyć